وصیت نامه داریوش هخامنشی
اینک که ار دنیا میروم 25 کشور جزو امپراتوری ایران است. در تمام این
کشور ها پول ایران رواج دارد و ایرانیان در آن کشور ها دارای احترام
هستند و مردم آن کشور ها نیز در ایران محترم شمرده میشوند. جانشین من خشایار باید همانند من در حفظاین کشورها بکوشد و راه
نگهداری این سرزمینها این است که در امور داخلی آنها مداخله نکند و مذهب و شعایر آنها را محترم بشمارد . اکنون که من از این جهان
مروم تو 12 کرو در یک زر در خزانه سلطنتی داری و این زر یکی از ارکان قدرت تو است زیرا قدرت یک پادشاه فقط به شمشیر نیست بلکه
به ثروت نیز هست . البته به خاطر داشته باش که تو باید به این ذخیره
بیفزایی نه اینکه از آن بکاهی من نمیگویم که در مواقع ضروری از آن
برداشت نکن زیرا قاعده زر در خزانه آن است که هنگام ضرورت از آن برداشت شود اما در اولین فرصت آنچه برداشتی به خزانه برگردانی.
مادرت آتوسا بر من حق دارد و پیوسته رضایت خاطرش را فراهم کن.
ده سال است که من مشغول ساختن انبارهای غله در نقاط مختلف کشور هستم . من روش ساختن این انبار ها را که با سنگ بنا میشود
و به شکل استوانه است را در مصر آموختم و چون انبارها پیوسته تخلیه میشود حشرات در آن بوجود نمی آید و غله بدون این که فاسد شود
چند سال میماند . تو باید بعد از من به ساختن انبارها ی غله ادامه دهی
تا اینکه هم واره آذوغه دو یا سه سال کشور ذخیره باشد. غله جدید
را بعد از این که بو جاری شد به انبار ها منتقل نما و به این ترتیب
تو برای آذوغه این مملکت هرگز دغدغه نخواهی داشت ولو دو یا سه سال
پیا پی خشکسالی شود . هرگز و هرگز دوستان و ندیمان خود را به کارهای مهم مملکتی نگمار و برای آنها همان مزیت دوست بودن با تو
کافی است چون اگر دوستان و ندیمان خود را به کار های مملکتی بگماری و آنها به مردم ظلم کنند و استفاده نا مشروع نمایند نخواهی
توانست آنها را به مجازات برسانی چون با تو دوست هستند . و تو ناچاری که رعایت دوستی را بنمایی .
کانالی که میخواستم بین شط نیل و دریای سرخ ایجاد کنم به اتمام نرسیده و تمام کردن آن از نظر بازرگانی و جنگی خیلی اهمیت دارد
و تو باید آن کانال را به اتمام برسانی و عوارض عبور کشتی ها نباید آنقدر سنگین باشد که ناخدایان ترجیح دهند از آن عبور نکنند. اکنون
قشونی به مصر فرستادم تا اینکه در قلمرو ایران نظم و امنیت بر قرار سازد ولی فرصت نکردم قشونی به یونان بفرستم . تو با ارتشی
نیرومند به یونان حمله کن و به آنان بفهمان که پادشاه ایران قادر است مرتکبین فجایع را تنبیه نماید. توصیه دیگر من این است که هرگز
دروغ و متملق را به خود راه مده چون هر دوی آنها افت سلطنت هستند . هرگز عمال و دیوان را بر مردم مسلط مکن و برای آینکه آنها اخذ
مالیات بر مردم مسلط نشوند قانونی وضع کردم که تماس عمال با مردم کم شود اگر این قانون را حفظ کنی آنها تماس زیادی با مردم
نخواهند داشت . افسران و سربازان را راضی نگه دار اگر با آنها بد
رفتاری کنی آنها نمی توانند معامله متقابل کنند اما اما در میادین نبرد
تلافی
خواهند کرد ولو به قیمت کشته شدن خودشان باشد . امر آموزش را ادامه
بده و بگذار اتباع تو بتوانند بخوانند و بنویسند تا فهم و عقل آنان
فزونی یابد . در این صورت با اطمینان بیشتر میتوانی سلطنت نمایی همواره حامی کیش یزدان پرستی باش اما هیچ قومی را مجبور نکن
که پیرو کیش تو باشد و پیوسته به خاطر داشته باش هر کس باید آزاد باشد از هر کیشی که میل دارد پیروی نماید . پس از مرگ بدنم را
بشوی و آنگاه در کفن بپیچان و در تابوت سنگی قرار بده و در قبر بگذار
اما قبرم را مسدود نکن تا هر زمان که بخواهی تابوت سنگی مرا ببینی
و در یابی که پدرت زمانی پادشاه مقتدر بوده و تو نیز چون من خواهی مرد
. با دیدن تابوت من غرور و خود خواهی بر تو غلبه نخواهد کرد اما
وقتی مرگ خود را نزدیک دیدی بگو که قبر مرا مسدود نمایند و وصیت کن تا پسرت در مورد تو نیز چنین نماید زنهار زنهار هرگز مدعی و قاضی
مشو و اگر نسبت به کسی ادعایی داری موافقت کن یک قاضی بیطرف آن را برسی و حکم نماید . زیرا زیرا مدعی اگز قاضی شود ظلم خواهد
کرد . هرگز از آباد کردن دست بر ندار زیرا قاعده این است وقتی کشور
آباد نمی شود به طرف ویرانی میرود. در آ باد کردن حفر و قنات و احداث
جادهو شهر سازی را در درجه اول قرار ده عفو و سخاوت را فراموش مکن و بدان که بعد از عدالت برجسته ترین صفت پادشاهی عفو و بخشش
است و سخاوت ولی عفو موقعی است که کسی نسبت به تو خطایی کرده باشد و اگر به دیگری خطایی کرده باشند و تو آنرا عفو کنی ظلم
کرده ای بیش از این چیزی نمیگویم و این اظهارات را با کسانی غیر از تو
که اینجا هستند عنوان داشتم تا اینکه بدانند قبل از مرگ من این توصیه
را کردم و اینک بروید و مرا تنها بگذارید زیرا احساس مسکنم که مرگ نزدیک است.......
سلام و درود بر روح بزرگ مرد تارخ ایران زمین
به قلم مهرداد
برگی بود از تاریخ این مرز و بوم و سخنی از پادشاهی ابدی در قلبها و یادهای همه پارسیان
شاد باشین و بلند آوازه و پایدار
جدا وصیت نامه واقعیه؟
خیلی زیبا بود